CZAS NA PRAWDE

Zawsze jesteśmy chętni do porównywania. Zawsze chętnie dajemy przykłady i zawsze wyciągamy wnioski. Ale po co?

Jak dobrze nam wiadomo że nic nie jest takie same że nic nigdy nie jest do powtórzenia i że nigdy nic się nie wydarza dwa razy.

Mamy tak zakodowane pewne programy że nawet o nich nie myślimy że mają jakieś znaczenie że coś zmieniają w nas że nie są nam potrzebne w naszym rozwoju wręcz nam przeszkadzają. Utrudniają codzienne uczenie się bycia neutralnym i nie oceniania nikogo i niczego.

Mamy bardzo małą świadomość co tak naprawdę w nas siedzi i co nam przeszkadza w przekraczaniu samych siebie w odprogramowywaniu samych siebie.W sprzątaniu śmieci naszych przodków.

Nie potrafimy być obiektywni w odgadywaniu tego co w nas siedzi ale co w tym dziwnego skoro nikt nas tego nie uczy. Skoro nikt nam nie mówi jak sobie radzić z tym czy tamtym. No i najistotniejsze jak mamy zauważyć to czy tamto. 

Każdy ma tylko to co chce do ciebie dopuścić to co mu się wydaje pozytywne.

Może trzeba się zastanowić nad zauważaniem różnych spraw w kontaktach z innymi bo ich pryzmat może nam wiele pokazać i wcale nie musi być podobny do naszego. 

Za każdym razem gdy nad czymś ciężko pracujemy mamy obiawy zmęczenia fizycznego bo nawet gdy pracujemy umysłowo nasze ciało jest zmęczone i nadaje się do odpoczynku i nadaje się do wypoczynku. Czasem jedna porządnie przespana noc wystarczy a czasem cały tydzień jest potrzebny. Wszystko zależy od wysiłku. Ale to dobrze znacie i nie ma co dodawać. 

Tym razem chce opisać inny wysiłek.

Tym razem chodzi o zmęczenie emocjonalne. To bardzo ciężkie do opisania zjawisko jest zawsze w momencie gdy jesteśmy przemęczeni stanem rzeczy lub sytuacja która się ciągnie w nieskończoność. 

Przemęczenie emocjonalne może niektórym się wydawać jako "coś" podobnego do depresji ale absolutnie tym nie jest.

Jest to stan w którym staramy się jak możemy ale i tak nic się nie rusza z miejsca. Nie jest ani lepsze ani gorsze w przedstawianiu się nam. Mamy wrażenie jakbyśmy utknęli i nie potrafili znaleść żadnego rozwiązania i żadnej perspektywy na poprawę. Ale to dlatego że nie czas naszych przemian i transformacji a my jesteśmy po prostu niecierpliwi. Chcemy aby sprawy układały się po naszej myśli i tak jak my to sobie zaplanowaliśmy. Nie dopuszczamy do siebie tego że są siły wyższe które maja na nas wpływ i nie chcemy aby coś nami rządziło i dlatego przychodzi zmęczenie emocjami które dopuściliśmy do głosu i zmęczenie tym co nazywamy bezsilnością. Ale tak na prawdę to najbardziej zmęczeni jesteśmy staraniem się i zabieganiem o coś co nie należy do nas. Bo to że nam się wydaje że to czy tamto będzie dla nas to niekoniecznie jest prawdą.

Każdy z nas jest w życiu na coś nakierowany ale przez nas samych bo to my szukamy i to my marzymy ale przez pryzmat naszego EGO. To co znamy i chcemy dla siebie a nie przez pryzmat tego co zaplanowaliśmy dla siebie schodząc tu na Ziemie zanim zapomnieliśmy.

I dlatego w życiu przychodzą sprzeczne zdarzenia bo nasze EGO jedno a dusza drugie.

Tyko teraz trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie co jest ważniejsze nasze plany na życie czy plan naszej duszy?

- Jeśli chcecie więcej na ten temat to już nie niestety nie w tym tekście.

Zawsze jest coś co wypada zbadać głębiej. Zawsze jest coś co należy rozważyć jako alternatywę. Zawsze jest coś co można wykluczyć i zastąpić innym. Zawsze mamy możliwości wiele.

Jednym czego nie da się zmienić to faktu że jesteśmy odpowiedzialni za siebie i zawsze mamy o tym pamiętać.

Ale co to znaczy że jesteśmy odpowiedzialni za samych siebie...

Jak to wygląda w praktyce...

Każdy wie co ma robić nie lubi jak mu się rozkazuje i dlatego nie dajemy sami sobie żadnych zadań za to dużo swobody i wymówek.

A odpowiedzialność polega na świadomości tego co pozytywne i negatywne dla danej osoby. Zabraniu się za to co konieczne i nie zabieraniu się za to co zbyteczne.

Każda osoba która chce być w pełni odpowiedzialna za samego siebie powinna zacząć od zrozumienia faktu że wszystko co wie jest subiektywne i że należy się cały czas otwierać na nowości a gadanie "dam sobie radę sam/sama i nikogo nie potrzebuje" nie jest rozsądne zwłaszcza w momencie ciężkich chwil.

Kiedy stajemy przed wyzwaniem należałoby wziąć pod uwagę wszystkie możliwości które się pojawiają w danym momencie i nie wpisywać niczego na listę "niemożliwe" lub "teraz nie mam głowy do tego". Zastanowić się i rozważyć możliwości to wcale nie tak wiele a może stanie się coś co nas zadziwi.

Zacznijcie rozumieć że jest co zrozumieć w naszym życiu.

Zapatrzenie się na coś lub na kogoś to znaczy przykuć swoją uwagę w jedno konkretne miejsce tak mocno że nie zauważamy tego co jest dookoła mimo że to widzimy lub dostrzegamy.

Kiedy się zapatrzymy na coś lub na kogoś wtedy mamy zaburzony własny osąd i nie jesteśmy w stanie zadecydować że to nie dla nas że to niekoniecznie przynosi nam korzyści. Nie mamy ochoty słuchać nikogo i niczego innego i nie mamy ochoty zmienić sytuacji na inną. Jesteśmy przekonani że to co jest jest idealne i najlepsze.

A co z całą resztą? Gdzie miejsce na coś nowego? Gdzie miejsce na nowe propozycje od innych? Gdzie zastanawianie się nad tym co już istnieje? Gdzie czas na szukanie samemu?

Nie ma! Absolutnie znika wszystko w momencie zapatrzeni się. Nie ma nic po za tym punktem.

I teraz pytanie...

Co zrobić żeby nie mieć takiego stanu w którym nie liczy się dla nas nikt i nic w którym nikt nie ma racji i nic się dla nas nie liczy innego.

Każdy taki stan ma dwie drogi. Jedna z powrotem w stronę "żywych" a druga w fanatyzm.

Sam oceń i sam pomyśl co się dzieje z człowiekiem który jest fanatykiem. Jak wygląda jego życie i co dla niego jest istotne a co nie.

Za każdym razem gdy przychodzą do nas różne tematy mamy możliwość wyboru tego z czym chcemy pracować. Mamy możliwość wybrania tematów z jakimi chcemy się zmierzyć.

Ale czasem gdy przychodzą tematy z zewnątrz wtedy ten wybór nie jest taki oczywisty lub prosty. Wtedy mamy mniejsze pole manewru. Czasem sytuacja wymusza na nas zachowanie i odpowiednie zrozumienie tego co właśnie przyszło. Ale dobrze się mówi gdy sytuacja jest oczywista ale trochę gorzej to zastosować gdy coś się wydarza bardzo szybko i jest duże zamieszanie. Gdy każde nasze zdanie po prostu z nas wypływa a nie jest wcale przemyślane. Gdy nasze zachowania są impulsywne pozbawione kontroli i przemyślenia. Jak wtedy ocenić sytuacje i to co właśnie przyszło?

To jest naprawdę bardzo trudne i wcale nie takie oczywiste dla kogoś kto nie zna podstawowych zasad jakimi powinien się kierować w życiu i nie ma świadomości tego co znaczy doświadczać. Nie ma świadomości siebie jako istoty kreatywnej. Jest pogubiony w schematach i programach.

I dlatego tak istotne jest aby nabrać wprawy w zachowaniu swojej świadomości myśli słów i czynów.

To my jesteśmy odpowiedzialni za jej trening i nasze efekty. To my jesteśmy jej twórcami.

Każde doświadczenie jest potrzebne. Każde nam coś daje. Jedne wiedzę drugie emocje. Każde doświadczenie jest warte aby je doświadczyć aby odebrać to co nam daje.

Zawsze gdy zaczynamy jakiś temat mamy do wyboru czy chcemy tego doświadczyć czy nie i mamy możliwość dodania nieco od siebie. Ale są też takie doświadczenia na które nie mamy żadnego fizycznego wpływu i to za taką cenę za jaką byśmy nie chcieli za nie płacić.

Najlepsze doświadczenia zostają najdłużej w pamięci. Nie mam na myśli najprzyjemniejszych ale najlepsze dla nas. Nawet nie zdajemy sobie czasem sprawy jak niekoniecznie przyjemne mogą nam pomóc w życiu i dają nam dużo więcej niż nam się może wydawać.

Ale w momencie kiedy ich doświadczamy nie myślimy o nich w taki właśnie sposób. Jesteśmy w zupełnie odmiennym traktowaniu doświadczeń które nam się nie podobają. Nie mamy ochoty ich kontynuować i chcemy aby się jak najszybciej skończyły.

Ale warto pamiętać w takich sytuacjach że to tylko od nas samych zależy jaki sens nadamy danej sytuacji i jakimi emocjami ją obdarzymy.

Nic nie jest straszne dopóki my się tego nie chcemy bać i jeżeli nadamy jej znaczenie w naszym życiu.

Co i gdzie w trawie piszczy... jak i gdzie można być... z kim i po co... dla kogo i dla czego...

Te i wiele innych pytań możemy sobie zadawać kiedy dochodzi do rozpoznania w naszym życiu i w naszej przestrzeni. Każdy z nas ma inne potrzeby i inne priorytety i nie możemy się sugerować tym że ktoś chce coś zupełnie innego niż my. Rozpoznanie własnych potrzeb jest bardzo istotnym elementem w poznawaniu samego siebie. Nie można mieć żadnych wątpliwości ze względu na poglądy i zapatrywania innych bo nie zawsze to co mówią inni nas dotyczy.

Nie zawsze jesteśmy w stanie od razu zweryfikować czy to dla nas czy nie. Czasem sprawa wymaga bliższego przypatrzenia się i zastanowienia nad nią. Ale z góry nie możemy zakładać że to co nam się wydaje takie super właśnie takie dla nas będzie i przeciwnie. To co wydaje się innym niespecjalne dla nas może działać perfekcyjnie.

I dlatego polecam być otwartym na wszystko a w drodze prób i testów wybierania dla siebie tego co odpowiada nam indywidualnie.

Kiedy mamy swój gust mocno osadzony jest to trochę łatwiejsze ale gdy ktoś nie ma takiego gustu polecam trochę dłużej próbować i szukać ale się nie zrażać.

Zagadki twoje własne. Zagadki innych i zagadki tego świata.

Każde zagadki są do rozwiązania każde są do odgadnięcia i każde są do rozszyfrowania.

Zawsze można zadać pytania które nam pomogą w odgadnięciu zawsze można dowiedzieć się z innych źródeł na dany temat. Zawsze można zapytać kogoś. I takie zagadki maja zawsze bardzo znaczące zadanie. Zapoczątkować w nas ciekawość. Zapoczątkować logiczny tok myślenia. Wysilać i używać szare komórki aż zaczną czerwienieć z przegrzania.

Zawsze gdy chcemy rozwiązać jakaś zagadkę musimy się dowiedzieć jaki jest jaj temat podstawowy ale nie mówię o tym co jest nieznaną tej zagadki ale o tym co wiemy. Owszem czasem możemy mieć błędne informacje ale to wyjdzie gdy będziemy dociekać. Możemy mieć mało za mało informacji i to nas może zniechęcić do dalszej pracy.

Po co to opisuje...

Każdy z nas ma takie zagadki ukryte w swojej podświadomości. Zachowania które nie wiadomo skąd się biorą. Poglądy na dany temat i te nieszczęsne programy którymi nas karmią i kodują od setek lat.

Myślę że już najwyższy czas zacząć rozwiązywać swoje własne zagadki samego siebie.

Manifestacja to fizyczne przedstawianie tego co podaliśmy do wszechświata myślą słowem uczynkiem i wszystkimi energiami które się na to złożyły.

To wszystko nasza i tylko nasz zasługa i tylko dla nas ta manifestacja jest istotna.

Każda manifestacja jest konsekwencją więc to wszystko podlega pod nasze kreowanie i nie ma nic wspólnego z innymi ludźmi. Każdy z nas dostaje dokładnie to co sam uzbierał w danym temacie i co jest w danym momencie dla niego do odebrania.

Niestety to nie zależy od nas co i kiedy dostajemy. Tym zajmuje się główny nadzorca energetyczny czyli kosmos. To on decyduje co i kiedy jest dla nas odpowiednie w danym momencie naszej drogi. To on zajmuje się naszymi zbiorami energetycznymi i nawet gdy jesteśmy na niekoniecznie odpowiedniej drodze naszego życia to nie ma znaczenia dla niego. On zarządza bez względu co na ten temat myślimy. Bez względu czy tego chcemy czy nie. Mimo że to nasza energia to on decyduje kiedy jest odpowiedni moment na zwrot energetyczny i na manifestacje naszej inwestycji w postaci fizycznej lub emocjonalnej.

Nie ma w tym nic niesamowitego . Zawsze tak było i zawsze tak będzie tylko nie każdy o tym wie.

Jak wiele masz przed sobą dni. Jak wiele ludzi jeszcze w życiu poznasz. Jak wiele z przyjaciółmi gawędzić będziesz. Jak dużo czeka cię radości q i jak wiele niespodzianek na twojej drodze.

Jak mało nocy nieprzespanych. Jak mało łez wylanych. Jak mało zapomnianych dni.

Ile jeszcze dróg do poznania. Ile jeszcze ludzi do poznania. Ile jeszcze smaków do poznania. Ile zagadek do rozwiązana i ile myśli w głowie do złapania.

Jak wiele trzeba aby się zapomnieć i ile trzeba aby się odnaleźć. Kiedy trzeba pamiętać a kiedy zapomnieć.

Każdy dzień na nowo do poznania i do poukładania. Każdy do przeżycia w inny sposób. Każdy do odkrycia i zdobycia.

Zastanów się nad tym wszystkim a zrozumiesz na co się zdecydowałeś przychodząc na ten fizyczny świat. Ile jeszcze rzeczy nie rozumiesz i ile jeszcze zrozumiesz zanim dotrzesz do swego celu. Zanim dotrzesz na miejsce przez ciebie samego wyznaczone. I zrozumiesz jak wiele osiągnąć trzeba aby być naprawdę sobą i nie mieć nic do stracenia. Mówić prawdę prosto w oczy i być dumnym tu i teraz. Będziesz wiedzieć to i owo i zapragniesz być osobą którą znasz od zawsze czyli SOBĄ.

Kiedy przytrafia ci się coś niesamowitego i nie masz pojęcia co będzie dalej jak sprawa się potoczy to znaczy że jesteś na dobrej drodze. Bo jeśli wszystko jest poukładane i zaplanowane to znaczy że to twoja kreacja a nie plan który jest dla ciebie przewidziany.

Twoja kreacja jest dobra wtedy gdy w grę wchodzi rozwijanie świadomości a nie plan duszy. Tego planu nie da się poukładać i pozmieniać tak jak ci się podoba ten plan już jest dawno "zaklepany" i nie ma możliwości zmian.

Jest bardzo mało możliwości aby przewidzieć następną scenę aby przewidzieć jak się zachowasz i zareagujesz na to co przyjdzie. Wydarzenia dzieją się zbyt szybko i zbyt nieoczekiwanie zmieniają bieg. Z bardzo przyjaznych na niekoniecznie przyjemne i odwrotnie. Każda scena wydaje się jakby z innej bajki a ty nie masz pojęcia o co chodzi co się właśnie wydarzyło i na co się zmieniło. Zdajesz sobie sprawę dopiero jak już kurtyna opada a ty leżysz w łóżku i myślisz i wierzyć ci się niechęć w to co właśnie się zadziało.

I to jest właśnie ten moment w którym należy całkowicie podążać za biegiem wydarzeń. Nie opierać się im i nie kreować niczego na siłę nie zmieniać bo ci się wydaje że zrobisz coś lepiej.

PODĄŻAJĄ ZA BIAŁYM KRÓLICZKIEM ...

Zadanie do wykonania na wczoraj. Zadanie do wykonania które powinno być naszą spontaniczną naturą i nie powinno budzić żadnych pytań i wątpliwości. Nie powinno podlegać żadnej dyskusji i nie powinniśmy mieć żadnych zastrzeżeń co do tego czym jest to zadanie.

Każdy z nas jest na innej ścieżce życia i na innej drodze do celu ale każdy z nas ma zadanie przed sobą jeśli chce być w innym miejscu na swojej drodze. Może nie będziemy wszyscy w tym samym miejscu bo to niemożliwe ale wszyscy będziemy wykonywać to samo zadanie i wszystkim będzie przynosiło dużo różnych doświadczeń i dużo emocji i wrażeń.

Jedno zadanie dla wszystkich a każdy z niego dostanie coś innego i każdy dostanie inne lekcje. Można powiedzieć że zadanie które mamy wszyscy do wykonania jest zadaniem pierwszoplanowym uniwersalnym i absolutnie niezbędnym do dalszego rozwoju i do naszej drogi.

Czy już wiesz jakie to zadanie?

Zakochać się w sobie!

Po prostu i bez żadnych podtekstów. Tak jak kochamy swoje dzieci rodziców i partnerów. Zakochać się w sobie jako w osobie a nie w odbiciu w lustrze. Zakochać się każdego dnia na nowo na świeżo i zupełnie bezwarunkowo.

Kochajmy siebie. Kochajmy to kim jesteśmy a nasze życie będzie prawdziwym błogosławieństwem.

Zjednoczenie ciała umysłu i ducha.

Zjednoczenie siebie z samym sobą.

Zjednoczenie siebie z innymi.

Można powiedzieć że na chwile obecną nikt nie jest zjednoczony z nikim. Każdy trzyma się z daleka od innych ludzi. Nawet ludzie połączeni jako pary nie są zjednoczeni nie są nawet połączeni po prostu żyją ze sobą - i to w najlepszym przypadku.

Każdy z nas zwala odpowiedzialność za takie zjednoczenia na innych. Zawsze mamy w głowie; "jeśli on to i ja". A dlaczego nie my jako pierwsi? Jako ci którzy pokażą innym jakie to proste jak to zmienia współżycie między ludźmi. Jak można być z innymi w zupełnie innych stosunkach. Kiedy zdamy sobie sprawę z tego jak wiele możemy się zmienić i jak wiele możemy zrozumieć w takich zjednoczonych związkach to dopiero wtedy się do nich przekonamy.

Ale co to tak na prawdę znaczy zjednoczenie międzyludzkie?

To nic innego jak być w całkowitej zgodzie z tym co dostajemy od innych ludzi i dawanie im tego co sami chcemy dostać ale i być dla nich tak jak byśmy chcieli aby ktoś był dla nas. Zjednoczenie z innymi to pozbycie się oceniania ich i dawanie im kredytu prowadzeniu swojego życia w taki sposób w jaki w danym momencie swojego życia jest dla nich najodpowiedniejszy.

Każdy ma swoją własna drogę i nie ma dwóch takich samych i nikt nigdy nie będzie taki sam jak wy i nigdy nikt nie był.

Może zastanówcie się nad tym faktem chwile a zrozumiecie jak każdy z was jest wyjątkowy i zrozumiecie jak niepowtarzalną istotą jesteście jak bardzo siebie nie doceniacie jak bardzo nie wierzycie w swoją niezwykłość i w swoje znaczenie.

Każdy z nas jest niezwykła istotą która kryje w sobie więcej niż możemy sobie nawet wyobrazić.

Każdy z nas ma swoje niepowtarzalne znaczenie dla innych i dla świata. A ilu z nas o tym wie? A ilu z nas o tym myśli? A ilu z nas w to wierzy? A ilu z nas tym żyje?

Nie doceniamy się i nie widzimy w naszym życiu nic nadzwyczajnego nic niepowtarzalnego i nie mamy nawet pojęcia co możemy dać światu jakie bogactwa mamy w swoich zbiorach.

Może już najwyższy czas zacząć żyć własnym życiem i nie udawać nikogo kim nie jesteśmy. Nie wypełniać cudzych przestrzeni i nie spełniać cudzych oczekiwań i nie swoich zadań.

Każdy powinien szukać drogi do samego środka swojego przeznaczenia i dać sobie dużo więcej niż do tej pory kredytu zaufania we własne siły i umiejętności.

Każdy ma swoją własną drogę najwyższy czas się w nią wybrać.

Kiedy przypatrujemy się czemuś lub jakiejś sprawie to nie znaczy że jesteśmy na to gotowi. To znaczy że nie potrafimy się do niej przekonać lub nie jesteśmy na nią gotowi. Może też być działanie doświadczeń z przed lat które nie zostawiły w nas dobrych wspomnień i teraz jest nam trudniej mieć czyste podejście do tematu.

Każde opory które pojawiają się w nas są brakiem przekonania i wiary. Są manipulacją naszej podświadomości i rozważaniami głównego EGO. Ale mamy jeszcze inne ośrodki dowodzenia w naszej osobie. Mamy intuicje mamy serce mamy logiczne myślenie mamy wiadomości które przyswajamy aby według nich żyć no i najpotężniejszy z nich wszystkich to świadomość którą rozwijamy każdego dnia.

Pozbierajmy te siły w sobie i nie pozwólmy na to aby nasze złe doświadczenia lub ukryte lęki lub sprawy o których na razie nie mamy pojęcia decydowały za nas lub podejmowały decyzje w oparciu o fałszywe diagnozy lub wymyślone teorie.

Bądźmy odważni w odsuwaniu na bok tego co się w nas ukrywa i dopuszczajmy do głosu nas prawdziwych. Bądźmy odważni w podejmowaniu nowych wyzwań i przełamujmy swoje wszelkie obawy i bariery z siłą którą w sobie nieustannie mamy.

Każdy z nas zapomina o czymś. Każdy ma na swoim koncie małe i duże dziury w pamięci. Ale nie zawsze zapominamy bo nie pamiętamy. Czasem nasze luki w pamięci są spowodowane zablokowaniem naszego umysłu aby nie pamiętać celowo. Takie blokady są na nas nakładane przez naszą nad świadomość która wie trochę więcej o nas i wie że teraz akurat nie jest odpowiedni moment na wykonywanie danego zadania. Nie mówimy tu o zakupach ani telefonie do przyjaciela ale o sprawach które mogą zmienić bieg wydarzeń lub włączyć nie istotne działania.

Takie blokady mają przeważnie ludzie którzy pracują nad rozwojem swojej świadomości bo mają coraz lepsze połączenie ze swoimi zmysłami i świadomościami.

Ale to nie znaczy że wszystkie luki w pamięci możemy temu zawdzięczać.

Mamy trenować swoją pamięć aby mieć jak najlepszą i aby mieć dobry kontakt i połączenia z samym sobą z przeszłości aby można było kreować przyszłość na podstawie naszych doświadczeń i wybierać tylko to co staje się naszą lepszą wersją.

Mamy pamiętać kim byliśmy wczoraj aby pomagać innym którzy tam dalej są.

Każdy ma momenty w życiu kiedy chciałby coś zatrzymać dłużej żeby nie przeminęła ta właśnie chwila. Ten dzień aby trwał wiecznie. Nie Kończący się urlop w cudownym miejscu i wspaniały czas w życiu. No i są momenty tak jak i piękne tak i niekoniecznie przyjemne. Dni które się ciągnęło w nieskończoność. Sytuacja z której nie możemy się wygrzebać no i lata chude w których nic nie układa się po naszej myśli.

To właśnie kochani jest koło fortuny życia. Cykle które przychodzą i odchodzą. Pojawiają się same i same znikają. Ale to od nas zależy jak długo będziemy je trzymać i jak szybko będziemy puszczać. Każdy okres w naszym życiu przynosi nam emocje i przynosi doświadczenia. Każdy z nas ma inny i każdy z nich jest nam potrzebny. Ale jeśli chodzi o puszczanie i zatrzymywanie tego czego chcemy i czego nie chcemy to już trochę bardziej skomplikowane bo to ma wpływ na nasze dalsze losy i emocje. To ma wpływ na wasze doświadczenia i decyzje.

Każde takie zatrzymanie tego co powinniśmy już dawno puścić i puszczenie tego co powinniśmy jeszcze zatrzymać ma swoje konsekwencje i swoje następstwa w naszym życiu i działaniu.

Zacznijmy może zwracać uwagę na to co dana sytuacja ze sobą niesie i nie stawiajmy oporu ani nie płyńmy za szybko.

WSZYSTKO MA SWÓJ CZAS.

Kiedy mamy coś do załatwienia zaczynamy od planowania tego co jest najistotniejsze w danym temacie co naszym zdaniem trzeba zrobić jako pierwsze. Ale los czasem płata figle i nie daje nam możliwości wyboru i nie daje nam tego co chcemy aby było w pierwszej kolejności.

Ale jeśli tak się sprawy układają to trzeba zacząć myśleć pod takim kontem jak się układa a nie próbować niczego zmieniać na siłę i mieć pretensje do życia że nam nie sprzyja i że nie potrafimy sobie niczego poukładać i że nie jest tak jak to sobie zaplanowaliśmy. Bo to waśnie że się zmieniło może być największą pomocą jaką otrzymamy z góry. Może nam więcej pomóc niż się spodziewamy i może przynieść lepsze efekty niż sobie wyobrażamy.

Ale tylko wtedy gdy się na to zgodzimy i dopuścimy do siebie informacje że nasz plan i założenia były z najniższego poziomu czyli z przyziemnego. A to co do nas przychodzi przychodzi z najwyższego poziomu czyli poziomu duszy i świadomości wyższej i nie mamy szans aby widzieć na najwyższym poziomie aby wiedzieć jakie sprawy przybiorą kształt za kilka miesięcy lub tygodni.

To jest długi temat ale nie na dziś. Dziś pozwólmy sobie na wpuszczenie wyższych świadomości do naszego życia aby nam pomagały.

Każdy z nas jest istotą troistą CIAŁO UMYSŁ DUCH. To nasza własna istota zebrana w całość na daną karnację i to jedna osoba w trzech różnych warstwach. Trzy różne gęstości składające się na jedną fizyczną postać. Są ludzie którzy nie mają rozeznania w tym zakresie wiedzy i nie chcą się nawet z tym zapoznać ale to nie ma żadnego wpływu na ich troistość. Wręcz przeciwnie. Ma znaczenie wtedy kiedy się wie o tym fakcie i robi się wszystko aby jak najlepiej ze sobą współpracować i dążyć do zjednoczenia sił.

Nie mieć nic innego na uwadze jak to że jesteśmy sobie nawzajem niezbędni i mamy tylko siebie do końca tego ziemskiego pobytu - potem sprawy zmienią stan rzeczy.

Każdy z nas powinien dążyć do pełnego zjednoczenia pomiędzy naszymi trzema istniejącymi formami w tej fizycznej postaci.

Każdy powinien dążyć do pełnej kooperacji pomiędzy nimi tak aby się doskonale rozumieć i nie było pomiędzy nimi żadnych nieporozumień. Każdy z nas ma dokładnie takie same możliwości i zadania ale cele nieco inne.

Jaki z tego morał ?

Bądź zawsze sobą w trzech postaciach a dopiero wtedy będziesz sobą naprawdę w całości.